Swedish Winter Landscape, by Deborah Pino Solis. Image courtesy of the artist
Lubię jak nam przeszkadza
szum ekspresu do kawy,
kiedy do ciebie dzwonię
z dworcowej sieciówki
z ręką zajętą plastikowym
kubkiem, kiedy do ciebie
dzwonię z pomarańczowej
budki lubię jak nam przeszkadza
odgłos stempli na poczcie
jęk wózków bezdomnych
lubię jak nam przeszkadza
zapach piekarni, moje długie
włosy i złote kolczyki
przy mokrej słuchawce,
lubię jak nam przeszkadzają wysokie
obcasy, bolące nogi i sztywny
drut kabla, kiedy rozmawiam
z tobą przez telefon lubię
twój język, jak mi odpalasz
swoje świeże wiersze
i jak się pocę pod bransoletką i jak potem
idę przez miasto całkiem
nieprzytomna, wsiadam do pociągu
i zapach akacji i burza szykuje
swoje ciemne mięśnie
~ Agnieszka Wolny-Hamkało
I like us bothered
by the coffee machine hum,
when I call you
from the railway station,
my hand busy with a plastic
cup, when I call
you from the orange
booth I like us bothered by
the postal stamp thuds,
wails of the carts of the homeless,
I like us bothered
by the bakery smell, my long
hair and golden earrings
touching the wet receiver,
I like us bothered by the high
heels, aching legs and stiff
cable, when I talk
to you over the phone I like
your tongue, when you light me
your fresh poems,
when I sweat under the bracelet and then
walk across the town utterly
unconscious, get on a train,
and acacias smell and a storm flexes
its dark muscles
~ trans. Elżbieta Wójcik-Leese
Agnieszka Wolny-Hamkało is an award-winning Polish poet, journalist, novelist and children’s writer. She has just published a novel entitled ‘41 Drownings’.
Elżbieta Wójcik-Leese writes between English, Polish and Danish. Her selection from Krystyna Miłobędzka, ‘Nothing More’ (Arc, 2013), has been shortlisted for the 2015 Popescu European Poetry Translation Prize.
